Christoph Graupner is de meest prominente musicus in de oudere geschiedenis van het hof van het Landgraafschap Hessen-Darmstadt. Geboren in 1683 in het Saksische Kirchberg, kwam hij in 1709 naar Darmstadt, waar hij aanvankelijk de functie van vice-kapelmeester bekleedde voordat hij in 1711 de hoogste leiding van het hoforkest overnam, ter vervanging van Wolfgang Carl Briegel. De gewenste overgang van Graupner naar Leipzig als opvolger van zijn voormalige leermeester Johann Kuhnau als Thomaskantor werd in 1723 verhinderd door zijn werkgever in Darmstadt, Landgraaf Ernst Ludwig, die zijn beste musicus niet wilde verliezen. Graupner bracht uiteindelijk 45 actieve dienstjaren door in het hoforkest van Hessen-Darmstadt; hij werd blind in 1754 maar behield de functie van hofkapelmeester nominaal tot aan zijn dood in 1760.

Al in het aanstellingscontract van 1709 was Graupners verantwoordelijkheid voor de gehele muziek aan het hof, zowel "in als buiten de kerken", geregeld: componeren, dirigeren en "accompagniren" op het klavecimbel. Hoewel er voor de gehele periode van Graupners dienst kerkkantates bestaan (in totaal zijn er meer dan 1450 werken bewaard gebleven), lijkt de overlevering van wereldlijke instrumentale muziek pas aan het eind van de jaren 1720 te beginnen – "lijkt", omdat deze composities niet gedateerd zijn en conclusies slechts indirect mogelijk zijn: door vergelijking van handschrift of papier met gedateerde kerkkantates en door bewaarde documenten over bijvoorbeeld het gebruik van schrijfmateriaal.

Bij de kantates daarentegen is het ontstaanstijdstip duidelijk vastgesteld door het vermelden van het jaartal en de gelegenheid in het kerkelijk jaar in de respectievelijke titelregel van Graupner. Bovendien werden de kantatenteksten vanaf 1711/12 continu gedrukt tot 1742/43 voor elk nieuw kerkelijk jaar; tegenwoordig zijn echter lang niet alle jaargangen meer te traceren. Het overzicht met bewijzen van de bewaarde tekstafdrukken is te vinden in het werk van Oswald Bill (Red.), Christoph Graupner. Thematisch register van muzikale werken. Graupner-Werke-Verzeichnis GWV Geestelijke Vocale Werken. Kerkkantates 1e Advent tot 5e zondag na Epifanie. Stuttgart 2011, blz. XI-XX.

Voor de kantatecomposities vanaf 1743/44 werd opnieuw teruggegrepen naar teksten uit eerdere jaargangen. De vroegst bewaarde kantate dateert uit juli 1709, de laatste uit 1754, ter gelegenheid van de verjaardag van Landgraaf Ludwig VIII. Graupners belangrijkste tekstschrijvers waren Georg Christian Lehms (1684-1717), die echter al na korte tijd als hofdichter overleed, en – na een interim van een jaar door Heinrich Walther Gerdes (1690-1742) – Johann Conrad Lichtenberg (1689-1751), die vanaf 1718 gedurende 25 jaar de teksten voor de kerkmuziek in Darmstadt schreef. Lichtenberg, sinds 1717 ook familiair verbonden met Graupner als schoonbroer, werkte als predikant, eerst in het Odenwald, vanaf 1729 in Ober-Ramstadt; in 1745 werd hij tot stadsdominee in Darmstadt benoemd en in 1750 volgde hij de overleden superintendent op.

De kantate "Gott sei uns gnädig", GWV 1109/41, werd door Graupner geschreven voor nieuwjaarsdag 1741. Met haar zeven delen volgt ze voornamelijk het model dat Graupner vertegenwoordigde, waarvan de basisstructuur al was bepaald door de tekstschrijver. Naast het gebruik van bijbelverzen (Dictum) voorzag deze vooral in vrije herschrijvingen voor recitatieven (secco, eventueel ook accompagnati) en "Ariën" (wat voornamelijk gesloten muzikale nummers betekende, vaak in een da-capo-opzet, en door Graupner kon worden getoonzet als aria of duet), en omvatte bovendien ten minste een koraal op bestaande melodieën en/of teksten.